Ik had het laatst toch over een nieuwe kans op een opsteker? En hier is tie dan: ik sta in Goede Reis!, het glossy magazine van Arriva voor de Spurt-reiziger. Met een column in het voorjaarsnummer.
Ik ben ervoor gevraagd door de uitgeverij die voor Arriva het treinblad maakt. Een leuk succes. Lig ik toch even een maandje of twee op de bagagerekken in Groningen en Friesland.
Leuk hoor, om in het blad van Anne Hettinga Arriva-directeur, hoofdpersoon in Heen en weer en ontvanger van het eerste exemplaar van mijn boek (‘Jullie moeten niet alles geloven wat hier in staat’) te staan. Ik dacht even dat hij in zijn voorwoord een geintje met mij uithaalde. Hij schrijft: “In deze editie bovendien weer een keur aan suggesties voor een dagje uit, goede boeken en muziek tijdens uw treinreis en een bekende Nederlander die over zijn reiservaringen vertelt.”
Die bekende Nederlander met z’n reiservaringen, daar bedoelt Anne mij natuurlijk mee, dacht ik toen ik het voorjaarsnummer voor het eerst opsloeg. De grapjesmaker! Lachend bladerde ik het reizigersmagazine door totdat ik bij de rubriek Reisbekend(d)tenissen kwam. Met acteur en Gouden Kalf-winnaar Robert de Hoog.
Díe bedoelde Anne dus!
Nou ja, maakt niet uit.
Nou staat ie warempel weer met die schuine stropdas op de foto!
Anne man, wat zei ik nou!
Die foto met de roze das staat al in het Arriva-blad toen Goede Reis! nog Arriva! Reizigersmagazine heette. Die foto is al zeker drie jaar oud!
In Heen en weer schrijf ik op 27 december over deze directeursfoto: “wilde jongensachtige krullen op z’n voorhoofd en die roze stropdas die niet helemaal recht hangt. Alsof hij éigenlijk niet weg kon voor de foto. Want druk druk druk bezig alle vertragingen op te lossen. Alsof hij echt door de fotograaf naast die Spurt is gesléurd.”
Tijdens de boekpresentatie sprak ik heel eventjes met Anne. Ik begon over die foto. Dat z’n das niet recht hangt. Hij riep z’n assistente erbij en zei zoiets dat het tijd werd voor een nieuwe foto.
Niet dus. Misschien te druk druk druk bezig…
Over opstekers gesproken: Anne heeft er ook één gekregen. Nee, twee zelfs! De Spurt-reizigers hebben Arriva in 2009 een 7,3 gegeven. Blijkt uit Arriva-onderzoek. En nee, da’s geen wij-van-wc-eend-adviseren-wc-eend-onderzoek, als ik Goede Reis! mag geloven, want ze huurden er een onafhankelijk bureau voor in. Van een 6,7 in 2006 naar een 7,3 in 2009. En dan noemt de Consumentenbond Arriva ook nog de beste spoorvervoerder! Het kan niet op voor Anne.
Anne over al deze opstekers: “Als u denkt dat Arriva vanaf nu met de duimen gaat zitten draaien, kan ik u geruststellen. Wij zijn niet van plan op onze lauweren te gaan rusten. Integendeel.”
Heel goed Anne, zo ken ik je weer! Gefeliciteerd met het behaalde resultaat!
In Heen en weer feliciteer ik Anne ook al, op 2 april. Want Arriva had toen een zeven van de treinreizigers gekregen. Dat was gebleken uit een klanttevredenheidsonderzoek van het ministerie van Verkeer en Waterstaat dit keer.
‘En de klanten van Arriva waren inderdaad tevreden.’
Ik was over deze ruime voldoende hogelijk verbaasd gezien de vertragingen en de overvolle treinen soms, maar pende in mijn treindagboek wel: ‘Hieperdepiep hoera! Jouw reizigers zijn tevreden, wat wil een spoordirecteur nog meer?’
Vooruit dan, Anne krijgt van mij nog een derde opsteker! Over Goede Reis! Want Anne is de beroerdste niet. Want Anne is zeer royaal.
Op bierflesjes staat ‘eigendom van de brouwerij’. En op het reizigersblad Rails van die andere treinvervoerder, de NS, staat: ‘hoort thuis in de trein’.
Maar wat zegt Anne Hettinga over zijn treinblad Goede Reis! als hij over die bekende Nederlander heeft gerept die over zijn reiservaringen vertelt?:
‘Genoeg stof om de tijd in de trein mee te vullen en heeft u daar niet genoeg aan, dan neemt u het blad gewoon lekker mee naar huis!’
Bij de beste spoorvervoerder van het land mag je het treinblad ‘gewoon lekker mee naar huis’ nemen.
Fantastisch toch?
Uuuuh, ben ik hier nou zo opgetogen over omdat ik er zelf in Goede Reis! sta?
Heen en weer op het hogeland 